Categorie: Poëzie



In het duister

jouw papieren vleugels

vertellend: hier ben ik

het straaltje licht

kleurt jouw oog goud

één tel maar

meer is niet nodig

om liefde te voelen

van jou, mijn zoon



Traanvocht wazig

staar ik naar het gras,

terwijl ik mij afvraag

wat is mijn les

de tuinslang lekt

grote druppels water op mijn teenslipper

mijn voet wordt nat

mijn kapotte hart

lekt ook

via mijn ogen

grote druppels liefde langs mijn wangen

loslaten, tevreden zijn en zonder oordeel

antwoord jij zacht in mijn oor

in mijn ooghoek

schim jij weer weg