Terwijl het leven haar mee neemt langs kronkelwegen en zanderige hoogtes, tussen wuivende groene halmen die binnen een half jaar goudgeel en knisperend onder de gloeiendhete middagzon hunkeren naar de dorsmachine, voelt zij hoe zij ook kreukelt, vouwt en rimpelt. Zonder het smeuïge dat er ooit in haar lichaam huisde, zonder de lijm die haar…Read more
Na vier jaar en negen maanden precies vandaag ben ik helemaal versmolten met het feit dat Kjell niet langer bij me is in een aards lichaam. Dat betekent niet dat ik hem niet mis. Zijn slungelige lijf, zijn onhandige knuffels, zijn puberbuien. Hij is overal. Als ik aan het klungelen ben op de pc ‘hoor’…Read more
In jou zie ik diepe pijn
je ogen zijn omfloerst
in jou zie ik verdriet
vermomd in gelatenheid
in jou zie ik onbegrepen voelen
waardoor jij je afreageert
in jou zie ik wanhoop
over uitzichtloze situaties
in jou zie ik starende boosheid
jij woordeloos gemaakt kind
in jou zie ik onzichtbaarheid
zo bescherm jij jezelf
in jou zie ik het ongewenst voelen
terwijl jij zoveel te geven hebt
in jou zie ik oneindig wantrouwen
in hen waar je loyaal aan blijft
in jou zie ik het stille schreeuwen
omdat je niet gehoord wordt
in jou zie ik de aanpassing
om er alsjeblieft bij te horen
in jou zie ik onbegrip
waarom ik, waarom toch
Maar bovenal zie ik JOU in jou
in jullie
in mij
als een glimmende
nevelsteen
Wat ben je bijzonder
waardevol
Ik zie jou
Gebarsten kozijnen, morsige ramen
roerloos vergrauwde vitrage
waarachter ooit kinderstemmen
botsende autootjes, gerinkel van poppenservies
kamers ruikend naar honderd jaar
versleten gehaakte spreien
echo’s van opgewonden gekreun
verhitte gesprekken
galmend tegen vergeelde muren
craquelé spiegels waarin zij niet meer kijkt
der Sensenmann waart hier al rond
tast elke dag met zijn knokenvoet over de verschoten traploper
tot hij geroepen wordt, serieus geroepen wordt
in wanhoop en vraag om verlossing
zijn komst echt gewenst is
om de greep van ondraaglijke pijn te stoppen
door haar hart uit te rukken
zodat haar ziel naar huis kan