Ik fiets tussen de glooiingen
links en rechts,
voorbereid op prachtig en oogstrelend
toch zwelt mijn hart, onverwachts
springen tranen in mijn ogen.
Hoe kan het dat mensen denken dat de hemel ver weg is
terwijl al wat ze moeten doen
is hun zintuigen
gebruiken.
De hemel is hier
rondom ons.
In de langgerekte schaduwen
de gekleurde bladeren
en het pas gemaaide gras
dat, zonder begin en einde,
in slierten geharkt is.
Landschap in patroon.
De hemel is hier
in al zijn oneindigheid
en met hem ook jij.
Toen ik de slingerweg
omhoog hijgde,
hoorde ik je lachen
tot ik het, dronken
van geluk, uitschreeuwde
bij het omlaag zoeven.
Jij zat zoals vroeger,
achterop.
Voeten in
de fietstassen,
armen om mijn middel,
spannend gegiebel bereikte mijn oren
ik of jij?
Oneindig samen.
Oneindig mooi lief zusje van mij x
Lieve grote zus, dank je wel, jij bent een van mijn trouwe lezers xx
Als de liefde er is kan het hier een hemel op aarde zijn. Weer een mooie tekst over je oneindige verbondenheid 💕
Mooi Chris, en dank je wel voor jouw reactie 💜
Lieve Eva,
Mooi hoe jij dingen verwoord, ik voel en zie de beelden bij het lezen. Dank, liefs Renee
Dank je lieve Renee, een mooi compliment xx