Aan het einde
fantaseer ik jou
je staat er niet
een stervende vlinder
in het zand
is wat ik vind
vier kilometer
rust ze in mijn handpalm
tot thuis
niemand zou eenzaam
moeten sterven in een bos
Categorie: Poëzie
De pot, ooit gevuld met snoep
staat naast jouw foto
soms open ik het deksel
steek mijn natgemaakte vingertop
uit en doop ze in de as, lik aan
wat er nog van jou over is
je smaak naar niets en
tegelijkertijd naar alles
je past in mijn koolhydraatbeperkt dieet
Hysterisch lachend wacht
jij op een
kans
en terwijl ik
murw
op de vloer lig
probeer jij je een weg te
vreten naar
mijn ziel
mijn zachte buikholte
zou geen partij moeten
zijn voor jouw stinkende
muil, dacht je
je had niet meer gerekend
op weerstand
nietwaar
en na mijn schaterlach
verdwijnt jouw vraatzucht
kermend
terug de schaduw in
Ik sta weer op
Vreemd 13 december 2020
Het chocolade Sinterklaasje
dat ik,
tegen beter weten in,
toch in jouw schoen stopte
blijft onaangetast.
Ooit eet ik het zelf
nadat ik,
net als jij,
Sinterklaas Kapoentje
af zal raffelen.
Jij vond jouw moeder
altijd al
een beetje vreemd