Hysterisch lachend wacht
jij op een
kans
en terwijl ik
murw
op de vloer lig
probeer jij je een weg te
vreten naar
mijn ziel
mijn zachte buikholte
zou geen partij moeten
zijn voor jouw stinkende
muil, dacht je
je had niet meer gerekend
op weerstand
nietwaar
en na mijn schaterlach
verdwijnt jouw vraatzucht
kermend
terug de schaduw in
Ik sta weer op