In de duisternis
golven letters over elkaar heen
klotsen tegen bed en kast en luiken
de woestheid van zinnen, die elkaar kokhalzend willen overtreffen
in uitleg, verklaring, trachtend enige waanzin te stoppen
minkukels, misbaksels, bij voorbaat teleurstellend
bijtend, schrijnend, kervend, splijtend, impotent,
slaan uiteindelijk te pletter tegen mijn rotskust
zilte druppels spatten uiteen in kleurloze fresco’s
woorden verzuipen tussen de spleten vol zeepokken
straks zullen garnaalzoekers hun handen openhalen
voor een schamel bestaan
na een nacht vol letters
die een vuurtoren wilden zijn
