Tag: Tijd

Mijn tweeënzestigste zomer is voorbij
gevlogen
omdat ze pas laat begon
omdat het zo lang bleef regenen
omdat er zoveel op de agenda stond
omdat er veel tijd verspild werd
met een beetje mazzel heb ik nog twintig
zomers
twintig zomers van zwoele nachten
in de ochtend buiten ontbijten
flaneren in mijn meest zomerse jurkjes
relaxen in de hangmat en zwaluwen in de lucht
wandelen in korte broek met een flesje
water
Mijn tweeënzestigste herfst is gisteren
begonnen
de tijd tikt stug door
laat ik er maar van genieten
van kale akkers en de zon zo laag
van stormen en zwiepende takken
van paddenstoelen en pittige boslucht
tenslotte
is het enige dat ik onder controle heb
mijn besteding van de kostbare tijd die mij rest
samen met iedereen die ik liefheb

en ja ik zal nog vaak genoeg mopperen
vergeten waar het eigenlijk om draait

Twintig jaren om te leven vanuit mijn
hart
te stralen en te zingen over vogels
bloemen en kleine kindjes
de zee met zijn loodgrijze einder
het pad dat leidt naar een nieuw begin
of neuriënd terwijl ik fietsend de wind
trotseer

Mijn tweeënzestigste zomer is voorbij
gevlogen

Twintig jaar, dat was je
terwijl je jouw bewustzijn verloor
en opgevangen werd in de meest liefdevolle plek
waar wij allemaal vandaan komen
vandaag zou je 25 worden
maar
wat is tijd
niets anders dan een mensenverzinsel
dat ons allen in een vaste greep houdt
als tijd dus verzonnen is dan
blijft alleen het ‘zijn’ over
ik ben, jij bent
wij zijn

enkel een briesje
pluisje
drupje
penseelstreek
muzieknoot
wens
cel
jij